Ik ben een meisje uit de polder. Tot mijn achtste woonde ik in de Alblasserwaard en ons uitzicht vanuit de achtertuin was een groot weiland vol met koeien. De frisse wind, de geur van mest en de uitgestrekte vergezichten doen me denken aan vroeger en geven me een gevoel van thuiskomen. Even helemaal weg Regelmatig zoek ik dat echte poldergevoel weer op. En daarvoor heb ik perfecte routes gevonden. Klompenpaden, heten ze. Klompenpaden zijn rondwandelingen in het boerenland. Ze volgen vaak oude routes en voeren over onverharde paden, door weilanden en landgoederen. Lekker met mijn voeten in de modder dus. Ik kom er zelden iemand tegen en wanneer ik midden in een weiland tussen de schapen of koeien loopt krijg ik echt even het gevoel dat ik helemaal weg ben. Stampen in het weiland
Gisteren liep ik het Teylingenpad bij Woerden. Een stevige wandeling van ruim 10 kilometer die je eerst door het karakteristieke dorpje Kanis leidt. Toen ik de dorpskern achter me liet en de polder inging via de Houtkade, was ik op een paar fietsers na alleen op de wereld. Het onverharde pad tussen het water voert naar de dijk van de Grecht . Een eindeloos mooi graspad met vergezichten over het weidse landschap. En daar na mocht ik eindelijk het weiland in. Het was nat en zompig, maar heerlijk! Een stevige trip langs hekjes, over slootjes en langs de schapen brachten me bij de Boerinn - een prachtige boerderij waar jonge en oude kinderen (lees : volwassenen) kunnen ravotten in het weiland. Het laatste stuk van de wandeling gaat door het dorp Kamerik. Na twee en een half uur lopen was ik helemaal opgeladen en gelukkig. Je kunt het meisje wel uit de polder halen, maar de polder haal je niet uit het meisje. Wandel jij ook zo graag en heb je een tip voor me? Ik ontdek graag nieuwe routes. Ik deel ze via mijn blog, Twitter Facebook. Ontdek meer klompenpaden via www.klompenpaden.nl
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Wat vind je hier?Ik deel hier mijn inzichten, tips en mijn favoriete wandelroutes. Archief
April 2016
Onderwerpen
Alles
|