Die grote steile wand lag voor ons. Vandaag gingen we oefenen met het beklimmen van steile wanden. Niet leuk. Ik vind dat echt heel eng. In de afgelopen jaren heb ik al steeds mijn grenzen verlegd in de bergsport. Steeds langere tochten, langere wandeldagen, steilere hellingen en meer rotsachtig terrein, steeds hogere toppen. Maar loodrecht omhoog, daar krijg ik echt de bibbers van.
 
Touwgroepen, rotsen en sneeuwvelden
We zijn in Oostenrijk en doen een basiscursus om de alpine bergsport in de vingers te krijgen. Dat betekent dat we niet meer op paden lopen, maar onze eigen weg vinden in het puin. We trotseren grote sneeuwvelden en leren hoe we onszelf moeten opvangen als we naar beneden glijden. We klimmen op rotsen, lopen in een touwgroep over de gletsjer op stijgijzers en leren elkaar redden uit een gletsjerspleet. Tot zover gaat het nog goed met me.  Maar dan die loodrechte wand….
 
Als er geen andere mogelijkheid is verleg je grenzen
In een eerdere blog vertelde ik je over mijn reis naar Zwitserland en hoe ik daar mijn grenzen heb verlegd in een hele steile afdaling. Een afdaling die ik veel te spannend vond en gevaarlijk. Maar ja, ik was met een groep en we moesten door. Er was geen andere mogelijkheid om naar beneden te komen, dus ik ging en overwon mijn angsten. Een gevoel van euforie en trots bleef nog lang bij me. Wat was ik een superwomen!
 
Maar wat als de noodzaak ontbreekt?
Tja. En nu was het even anders. Ik herkende de verlammende angst en vroeg me af of we dit echt moesten doen. Gingen we aan de andere kant verder met onze wandeling? Kwamen we dit soort wanden in de loop van de week nog tegen? Ik liet eerst even wat anderen voorgaan. Ik ging dit toch wel doen? Een lang gesprek met mezelf volgde, maar ik werd steeds banger terwijl ik naar mijn cursusmaatjes keek. Dus ik liep op de gids af en vroeg of we aan de andere kant weer verder gingen. Nee, dat gingen we niet. En nee, we kregen deze week niet nog meer van deze wanden voor onze neus. Wat een opluchting. Het hoeft dus niet. Ik mag gewoon beneden blijven. En dat is ook precies wat ik doe. En daar heb ik nu spijt van. Want als ik het wel gedaan had, dan was ik weer een stap verder in het overwinnen van angst.  
 
Creëer noodzaak!
De les die ik hieruit heb geleerd is, dat noodzaak je in staat stelt om het allerbeste uit jezelf te halen en je grenzen te verleggen. Als je door moet (of beter nog: als je door WILT) zul je soms iets moeten doen wat helemaal buiten je comfortzone ligt. En dat is de enige plek waar groei is.
 
Ik beloof je dan ook plechtig dat ik komende zomer door zal zetten als ik het te eng vind. De volgende trip gaat naar het Venediger gletsjergebied in Oostenrijk, dus daar kan ik mezelf weer waarmaken. Op naar nog meer groei!

Er zijn heel veel redenen om niet mee naar de Ardennen te gaan en dus niet te werken aan je eigen bedrijf. Want we hebben het toch allemaal te druk om er zomaar even drie dagen tussenuit te piepen? En dat kost dus ook nog geld. Terwijl je al zoveel vakanties hebt gepland dit jaar. Hoe moet je dat thuis nou verkopen?

Ik wil je laten zien dat het juist de redenen zijn om wel te gaan!

1. ​Ik heb er geen tijd voor.
   Haha! Dat is juist DE reden om wel te gaan. Je zult merken dat je jezelf in de Ardennen heel veel tijd geeft om datgene te doen wat al zo lang op je lijstje staat. Je voorgangers hebben bovendien ervaren dat ze in die drie dagen iets wezenlijks hebben neergezet wat in de weken en maanden na de Groeidagen is uitgegroeid tot een echte verandering en verbetering in hun ondernemerschap.
     
2. Ik heb het geld er niet voor over.
   Tja, wat zal ik daar op zeggen? Wie niet investeert in zichzelf en geen tijd steekt in groei en ontwikkeling blijft stil staan. Dus wanneer je het geld er niet voor over hebt, zeg je eigenlijk dat jij en je bedrijf het niet waard zijn. Oei... Denk je er nog een keer over na?
   
   En dan nog iets: dit zijn gewoon bedrijfskosten. Je krijgt de BTW terug en je kunt de kosten aftrekken van de belasting. Dus waar wacht je nog op?
   ​
3. Ik ben net op vakantie geweest.
   Vakantie? Maar dit is geen vakantie hoor! Tijdens de Groeidagen wordt keihard gewerkt. We hebben een stevig werkritme, we staan vroeg op en werken lange dagen. Maar dan in een ontspannen setting en zonder afleiding van allerlei zaken die jouw groei in de weg staan. Het voelt daardoor als een vakantie, maar ik verzeker je dat je meer gedaan krijg in deze drie dagen dan in twee weken in je normale werkomgeving.
   
   
4. Ik weet niet hoe ik dat thuis moet regelen.
   Natuurlijk ben jij thuis heel belangrijk. Je hebt een partner en misschien wel kinderen die veel aandacht vragen en die je niet zo makkelijk achter laat. Vertel de mensen om je heen dat je dit heel graag wilt en vraag ze je te helpen. Waarschijnlijk heb je meer mensen om je heen die jou dit gunnen dan je zou denken. En weet je? Andere mensen helpen je graag om jouw doelen te bereiken, dat geeft hen namelijk ook een heel goed gevoel.

Zal ik je nog wat redenen geven om wel te gaan:

1. Drie dagen gefocust werken aan iets wat jij belangrijk vindt 
   Even geen brandjes blussen en je met de waan van de dag bezighouden, maar werken aan iets waar jij als ondernemer verder mee komt. Een nieuw product, een doortimmerd acquisitieplan, een social media strategie met een contentkalender, een stapel blogs, de basis van je eerste (e)boek, een nieuwe organisatiestructuur of jouw nieuwe workflow. 
   
   
2. Samenwerken met andere ondernemers die in hetzelfde schuitje zitten
   Ondernemerschap is soms wel eens eenzaam. Maar je hoeft niet altijd alles alleen te doen. Als je ervoor kiest om mee te gaan, werk je drie dagen met andere ondernemers. Je kunt elkaar helpen met kennis, elkaar inspireren en leuke nieuwe contacten op doen. Wie weet ontstaat er een interessante samenwerking!
   
   
3. Afstand van je werk doet wonderen
   Door jezelf in een hele andere omgeving met je werk bezig te houden krijg je vanzelf nieuwe inzichten. Het geeft je tijd en ruimte om te reflecteren, terug te kijken en vooruit te kijken. Door kort en intensief afstand te nemen, kun je daarna weer op volle kracht vooruit. Ik help je daarbij door je iedere dag mee te nemen in de natuur. We doen stilte wandelingen, geven onze zintuigen de kost en ontdekken zo nieuwe wegen.
   
   
4. Werken aan je emotionele buffer
   Dat potje geld - die financiële buffer - is belangrijk voor als het even tegen zit. Maar hoe zit het met je emotionele buffer? Doe je datgene waar je energie van krijg en laad je wel voldoende op? Door drie dagen in weelde te werken en ontspannen laad je enorm op. En je las het goed: ik schreef weelde. La Truite d'Argent is namelijk niet zomaar een hotel. Je wordt er verwend met een fantastische hotelkamer, heerlijke drie-gangen diners en een sprookjesachtige omgeving. 

Heb je nog een bezwaar? Laat het me weten via annelies@versgras.nl! Wedden dat ik een oplossing voor je heb? 

De eerst volgende mogelijkheid om mee te gaan is van 19 juni tot en met 22 juni. Ben je erbij?

Ondernemen vind ik soms heel spannend en het vraagt veel van me. Er zijn periodes dat ik heel veel werk heb en er zijn periodes dat ik denk “Zit er eigenlijk nog wel iemand op mij te wachten?”.

Ik werk continue aan zichtbaarheid, productontwikkeling, klantenwerving, interim opdrachten en ik coach andere ondernemers die net zo ambitieus zijn als ik. Genoeg te doen dus, ik heb mijn handen meer dan vol.
 
En dan gaat ineens de gong. Herken je dat?
Zo noem ik dat als er in mijn privé leven ineens van alles aan de hand is waar ik niet zoveel invloed op heb. Die gong gaat af, vraagt mijn onverdeelde aandacht en hij blijft ook best een poos hoorbaar en voelbaar. Laatst had ik dat ook weer. Er gebeurde van alles tegelijk (bij mij komt het altijd in drieën). Gebeurtenissen die ik niet kon negeren. Dingen die tijd, emotie en energie kosten. Van die dingen die gewoon zo nu en dan gebeuren in een mensenleven. Dingen die ik als mens en ondernemer wil kunnen opvangen voor mijn dierbare omgeving.
 
Gelukkig lukt me dat meestal best goed. Ik ben natuurlijk niet van steen – heftige situaties grijpen me aan, maar ik heb geleerd hoe ik door mezelf op de eerste plaats te zetten periodes van tegenslag goed aan kan.

Ondernemers vinden vaak dat ze 24/7 klaar moeten staan voor hun klanten, altijd de beste kwaliteit moeten leveren en net dat ene stapje extra moeten zetten om een klant tevreden te stellen. En daar geef ik ze groot gelijk in. Ik ben dat roerend met ze eens. De manier om dat goed te doen is zorgen dat je energiek bent. Als jij lekker in je vel zit, kun je er zijn voor je klanten en voor je sociale omgeving.
 
Ik vind het belangrijk dat je leert jezelf te beschermen en werkt aan je eigen weerbaarheid. Zodat je in tijden van tegenslag niet omvalt. Dit zijn de twee belangrijkste dingen die ik daaraan doe:
 
1. Ik ben ook maar een mens en vandaag lukt het niet
Ja, je leest het goed. Ik ben ook maar een mens en vandaag lukt het niet. Wat niet gaat, gaat niet. Mijn ervaring is dat mijn opdrachtgevers begrip hebben voor mij als ik eerlijk aangeef wat er niet lukt. Zeker als ik in overleg een oplossing biedt, is er niets aan de hand. Ik zie bij ondernemers vaak dat ze bij voorbaat zoiets al nooit durven te vragen uit angst dat de klant niet meer verder met ze in zee wil.
 
Mijn advies? Vul niet in voor een ander wat de consequentie is van je vraag, maar bespreek samen hoe je het oplost.

Wanneer je dit doet geef je jezelf zoveel vrijheid en ruimte om – wanneer dat nodig is – je aandacht te geven aan zaken die belangrijk zijn in je leven. En zeg eens eerlijk…wil je voor opdrachtgevers werken die geen compassie hebben met jou? Ik in ieder geval niet.
 
2. Ik werk aan een emotionele buffer
We kennen allemaal de financiële buffer. Een potje geld voor magere tijden waar je op kunt teren als er niet zoveel of zelfs helemaal niets binnenkomt.

Zo’n zelfde potje leg ik aan voor tijden dat het emotioneel tegenzit. Dat potje vul ik met blijdschap, liefde en compassie.

Zo vaak als ik kan doe ik dingen waar ik van oplaad. Ik wandel, ga maandelijks naar een masseur, zit regelmatig in de sauna, sport drie keer in de week, drink af en toe een lekkere borrel met vrienden, maak een dansje en zorg voor fijne nieuwe herinneringen met familie en vrienden. Wandelen staat in dit rijtje met stip op nummer een. Het liefst loop ik iedere dag. Dat hoeft niet altijd ver te zijn en in de natuur. Als ik weinig gelegenheid heb voor een wandeling, loop ik naar de supermarkt of ik doe een ommetje in de wijk na het eten.
 
Voor mij zijn dit de dingen waar ik energie van krijg en emotioneel weerbaar van word. Ik raad je van harte aan om dit ook te doen op jouw manier. Wanneer je bewust werkt aan een buffer van positieve momenten ben je beter in staat om met negatieve momenten om te gaan.
 
Deze tips zijn natuurlijk voor iedereen nuttig en toch richt ik me op jou als  ZZP’er of ondernemer in het MKB: wat doe jij om te zorgen dat je weerbaar bent? Hoe vul je jouw emotionele buffer?

Uit: Coachingkalender, Uitgeverij Boom Nelissen & A. Boers 2016

De wandelcoach
Voor de muziek uit

Er zijn coaches die zich erin specialiseren: wandelcoaching. Andere coaches wisselen het al wandelend voeren van een coachgesprek af met gesprekken in een ‘normale’ setting.

Vrij om je woorden te kiezen
Een van de voordelen van wandelend coachen is dat er veel minder oogcontact is dan wanneer coach en coachee tegenover elkaar zitten. Dat maakt dat de gecoachte zich mogelijk vrijer voelt in het verwoorden van zaken die gevoelig liggen. Daarnaast voelen stiltes tijdens een wandeling veel minder ongemakkelijk dan bij een ‘binnengesprek’.
​
Lijfelijk ervaren
Soms leent de coachvraag zich perfect voor het lijfelijk ervaren daarvan tijdens een wandeling. Zo was er ooit een directeur van wie de hele organisatie het idee had dat hij veel te ver voor de troepen uit liep. Hijzelf herkende dat absoluut niet, maar stond wel open voor een aantal gesprekken met een wandelcoach.
Tijdens de wandeling kwamen coach en coachee een smal bruggetje tegen, waar de directeur vanzelfsprekend als eerste overheen ging. Vervolgens was er een smal pad na een bocht, waarbij de coachee, hoewel hij de ‘buitenbocht’ had, weer voorop liep. Toen het pad deels versperd werd door een grote plas en de directeur weer voorop ging, bleef de coach staan. Het duurde een hele tijd voordat de coachee omkeek en vroeg: ‘Waar blijf je nou?’ Toen de coach vervolgens vroeg: ‘En waar sta jij? Hoe lang duurde het voor je merkte dat ik je niet meer volgde?’ viel het kwartje en kwam er een mooi gesprek op gang …

Laatst sprak ik een ondernemer met een heel goed idee. Vol enthousiasme vertelde hij me over zijn ervaring in zijn vakgebied en de behoefte om zijn kennis over te dragen. Hij wil een training geven waarin hij zijn visie en vaardigheden deelt. Dat lijkt hem fantastisch. Mij ook, ik was het roerend met hem eens. De energie spatte er vanaf.
 
En toen moest er ineens van alles
Toen ik hem vroeg hoe hij het aan wilde pakken zakte de moed hem in zijn schoenen. “Ik heb het te druk met al mijn opdrachten om de training te ontwikkelen en mijn website vind ik ook niet goed. Dus als ik de training wil verkopen, moet ik ook eerst heel de site vernieuwen. Of zelfs een nieuwe merknaam bedenken met een eigen website en dat dan weer in de markt zetten. En eigenlijk heb ik ook nog niet zo scherp op mijn netvlies aan wie ik de training zou willen geven. Hoe kom ik aan deelnemers?”
 
Weg was de energie
Oei. Daar hoorde ik een heleboel redenen om dit project gelijk al in de ijskast te leggen. En dat gebeurt bij heel veel ondernemers. Ze hebben een goed idee, iets waar ze veel energie van krijgen en ze hebben het al zo druk. Vervolgens maken ze het project zo ingewikkeld dat ze het niet meer zien zitten. Weg energie, weg idee. En dat vind ik doodzonde.
 
Zelf heb ik dit ook meerdere malen ervaren. Dan borrelde en bruiste er allerlei ideeën in mijn hoofd, waar ik tegelijkertijd heel veel beperkingen en voorwaarden aan vast plakte. En dan had ik er geen zin meer in. Weg energie, weg idee.
 
Los het op met een kleine stap
Tegenwoordig pak ik het anders aan. Als ik een idee heb, zet ik bijna onmiddellijk een eerste kleine stap. Ik doe gewoon iets en dan merk ik vanzelf of het werkt, of ik er blij van word en of de energie blijft stromen. Soms blijft het bij dat ene stapje. Dan is het me duidelijk dat het idee niet goed genoeg was en niet bij me past. En soms blijft het bij me en laat het me niet meer los. Een goed teken om door te zetten. Wat mij dan helpt is om de eerste stappen heel klein en simpel te maken. Dan overweldig ik mezelf niet zo.
 
Neem je angst weg
Deze techniek zorgt ervoor dat je jezelf geen angst aanjaagt met je grootse plannen. Wanneer je steeds een kleine stap zet die zo klein is dat succes gegarandeerd is, kom je in beweging. Wanneer je jouw idee heel groot maakt, torenhoge ambities formuleert en je zelf vervolgens steeds hoort zeggen of denken: ‘Maar dan moet ik eerst dit en dan dat. En voordat ik … kan doen, moet ik ook nog …’, dan weet je dat je jouw idee kapot aan het maken bent.
 
Dus: doe het de volgende keer eens anders. Dit zijn mijn tips voor het uitvoeren van een goed idee:
 
1. Begin met iets kleins, doe iets.
Je kunt heel lang bezig zijn met nadenken over je plan of je plan opschrijven. Weer verbeteren. Wegleggen. En nog een keer verbeteren. Dat kost je veel tijd en energie en in werkelijkheid heb je nog niet veel gedaan. Je zit aan de tekentafel of je dwaalt rond in je hoofd.

Het is effectiever om een kleine eerste stap te zetten. In het voorbeeld van de training kun je misschien beter beginnen met het maken van de eerste les. Je merkt dat gelijk of het je lukt om iets van de grond te krijgen. En of je het leuk vindt om daar mee bezig te zijn. Een andere kleine stap is je idee voor te leggen aan iemand anders. Liefst iemand die en beetje affiniteit heeft met je onderwerp. Door erover te praten (en vooral jezelf erover horen te praten), merk je vanzelf of je enthousiaster wordt.

2. Of begin bij het einde.
Wat mij vaak helpt is beginnen bij het einde. Stel je hebt jouw idee al helemaal uitgewerkt. Hoe ga je het dan in de markt zetten? Schrijf een wervende blog of een stuk voor je website waarin je jouw idee verkoopt. Of – nog leuker – maak een filmpje met je telefoon waarin je vertelt wat je idee is en waarom mensen er iets aan hebben. Je hoeft natuurlijk de tekst of de video niet te publiceren, maar als je hiermee bezig bent, merk je vanzelf of je enthousiasme nog aanblijft.
 
3. Maak het simpel.
Wanneer je begint met iets nieuws hoeft de eerste versie nog niet de eindversie te zijn. De gloeilamp is ook niet in een dag uitgevonden. Deze stap gaat over het wegnemen van al je belemmeringen. Wanneer je met jouw torenhoge ambities door de bomen het bos niet meer ziet, schrijf dan al je belemmeringen van je af en ga na of deze belemmeringen echt belangrijk zijn voor de eerste versie. Natuurlijk is een mooie website belangrijk en ja, je moet uiteindelijk ook klanten werven. Maar als die voorwaarden ervoor zorgen dat je niet aan de slag gaat, schrap ze dan even en werk alleen aan de kern van je idee. Dan zie je daarna wel weer hoe je verder gaat. In beweging zijn is belangrijker dan perfectie.
 
4. Probeer eens wat uit
Heb je een eerste uitgewerkte versie van je idee? Probeer het dan uit in een kleine vertrouwde kring. Presenteer het als een pilot en nodig mensen uit om te ervaren hoe ze jouw idee vinden. Dus organiseer een proeftraining, laat een paar mensen je (e)book of je blogs lezen of presenteer je nieuwe product aan een klein groep klanten. Je maakt dan een kleine stap naar de buitenwereld en je geeft jezelf de ruimte om te leren en zelf te ervaren hoe het is om echt met jouw idee te werken.
 
Deze kleine stappen geven je veel inzicht, leerervaringen en moed om verder te gaan. Of de moed om te besluiten dat het helemaal geen goed idee was. Ook prima. Niet alles wat je uitprobeert hoeft te lukken.
 
Waar ga jij mee aan de slag?

Hallo ZZP-er, CEO of directeur van je eenmanszaak,
 
Doe je wel eens een heisessie met jezelf? Om je doelen te stellen of je koers te bepalen? Management teams gaan minimaal jaarlijks een of meerdere dagen de hei op. Even weg van het dagelijkse werk om samen in een ontspannen setting te praten over nieuwe doelstellingen of een nieuwe koers.
 
En jij? Jij werkt maar door.
Van opdracht naar opdracht. Van factuur naar factuur. Je bent lekker druk!
 
Neem je wel eens de tijd om te reflecteren of je dienstverlening te verbeteren? Sta je met je bedrijf op het punt dat je altijd al voor ogen had? Doe je de opdrachten die je het liefst wilt doen of rol je zomaar van het een in het ander? Als kritisch zelfstandig professional vind jij natuurlijk dat het altijd beter kan. 
 
En je weet ongeveer wat je wilt doen om nog meer plezier uit je werk te halen, maar je komt er niet aan toe. En je weet zelf: als ik wel aandacht geef aan de groei van mijn bedrijf wordt het in de toekomst alleen maar beter en leuker.

Want je hebt die mooie website nodig of je weet dat je lekkerder werkt met een uitgedacht acquisitieplan. Vergeet ook dat (e)boek en die stapel blogs niet die je steeds wilt schrijven…
 
Maarja, wie gaat er nou in zijn eentje de hei op? Jou niet gezien.
Want dat is niet inspirerend en ook nog eens heel erg ongezellig. Ik heb een oplossing voor je. Wat zou je ervan vinden om drie dagen naar de Belgische Ardennen te gaan samen met andere zelfstandig professionals? Drie dagen gefocust werken aan die ene belangrijke taak die jou en je bedrijf verder helpen. Eindelijk de rust om aandacht te geven aan datgene wat jij belangrijk vindt. Zonder afleiding van opdrachtgevers, teamleden, familie…
 
Wat heerlijk! Even uit de drukte stappen en tijd maken om aan je bedrijf te werken in een inspirerende omgeving. Genieten van de prachtige natuur, heerlijke wandelingen en bourgondisch eten.
 
Het best bewaarde geheim van de Ardennen
Het kan hoor! Het bestaat. Het heet Groeidagen en ze worden door mij georganiseerd. Ik ben een bevlogen wandelcoach en communicatieprofessional met een creatieve geest, het vermogen om je kritische vragen te stellen en jouw ideeën te verrijken. Mijn heldere blik zorgt ervoor dat ik snel doorzie wat jou verder helpt. Ik ben een kei in structuur en ingewikkelde zaken simpel maken. Ik neem regelmatig ondernemers mee naar het best bewaarde geheim van de Ardennen, La Truite d’Argent. Een eigenzinnig, kleinschalig en ongedwongen hotel in Houffalize. Als ik er ben met een groep dan hebben we het rijk voor ons alleen en is er alle ruimte voor hard werken, mooie wandelingen, intervisie en lekker eten.
 
Ben je nieuwsgierig geworden? Boek gelijk dan jouw driedaagse heisessie.

Tot in de Ardennen!

Kun je het je voorstellen?
Een dag werken zonder internet?

Geen mail, geen Whatsapp en niet bij iedere ingeving naar Google om vervolgens na een uur te denken 'Waar was ik ook alweer mee bezig?'. En dan heb ik het nog niet eens over je gestruin op Facebook, Twitter en LinkedIn.

Telkens als je net wilt beginnen aan het schrijven of lezen van een interessant stuk, gaat er wel weer ergens een piepje. En weer ben je afgeleid.

Af en toe stel ik een paar internetloze uurtjes in om te werken aan iets dat af moet.
Of beter gezegd: iets wat ik af wil maken, omdat ik daar beter van word. En dat geeft me heel veel rust. Ik hou heel erg van de WiFi knop op mijn computer, want die kan namelijk uit. Ook mijn telefoon staat regelmatig op stil. En dat kan gewoon. Zonder gedoe.

En het werkt als een tierelier.
Multitasken bestaan namelijk niet. We kunnen niet meerdere dingen tegelijk doen en het wisselen tussen taken kost zoveel energie dat het super inefficiënt is. Iedere keer dat je weer wat anders gaat doen, moet je opstarten. Meestal duurt het bij mij zo'n tien minuten voordat ik een flow kom, de tijd vergeet en lekker bezig ben. 

Daarom blok ik tegenwoordig iedere dag een paar uur om zonder internet en telefoon te werken.

En dat gaat heel goed. Ik krijg veel meer gedaan en hoe meer ik dit doe, hoe minder ik de behoefte heb om steeds te kijken of ik iets gemist heb. Want zeg zou zelf, hoe vaak is een post op Facebook, een Whatsappje of een mailtje werkelijk belangrijk? Zelden vraagt zoiets om directe actie.

Tijdens mijn Groeidagen in de Ardennen is de WiFi en het telefoonbereik heel beperkt. En dat is fijn.

Aan de deelnemers merkte ik in eerste instantie dat het even wennen was, maar als de verbinding er niet is, dan ga je vanzelf wel iets anders doen. En dat resulteerde in hele gefocuste en actieve ondernemers die keihard hebben gewerkt aan hun bedrijf. En dat is precies de bedoeling. Werken aan je bedrijf in plaats van erin.

Eindelijk datgene doen wat je al zo lang op je lijstje heb staan, maar waar je niet aan toe komt omdat je steeds afgeleid wordt.

Klinkt het als muziek in je oren? Van 6 tot en met 9 maart gaat er weer een groep ondernemers met me mee.

Komt die datum je niet uit?
Laat dan je gegevens achter en ik hou je op de hoogte van nieuwe data.

Lees hier alles over de Groeidagen en meld je aan.

Stampen in het weiland
​Gisteren liep ik het Teylingenpad bij Woerden. Een stevige wandeling van ruim 10 kilometer die je eerst door het karakteristieke dorpje Kanis leidt. Toen ik de dorpskern achter me liet en de polder inging via de Houtkade, was ik op een paar fietsers na alleen op de wereld. Het onverharde pad tussen het water voert naar de dijk van de Grecht . Een eindeloos mooi graspad met vergezichten over het weidse landschap. En daar na mocht ik eindelijk het weiland in. Het was nat en zompig, maar heerlijk! Een stevige trip langs hekjes, over slootjes en langs de schapen brachten me bij de Boerinn - een prachtige boerderij waar jonge en oude kinderen (lees : volwassenen) kunnen ravotten in het weiland. 

Het laatste stuk van de wandeling gaat door het dorp Kamerik. Na twee en een half uur lopen was ik helemaal opgeladen en gelukkig. Je kunt het meisje wel uit de polder halen, maar de polder haal je niet uit het meisje. Wandel jij ook zo graag en heb je een tip voor me? Ik ontdek graag nieuwe routes. Ik deel ze via mijn blog, Twitter Facebook.

Ontdek meer klompenpaden via www.klompenpaden.nl ​